Op de vooravond van 22 maart vertrokken we met 9 vissers vanuit Meerhout richting Soraya. Voor een rit van ruim 3300km hadden we een comfortabele bus (Mercedes Sprinter) gehuurd met een aanhangwagen.
Het voordeel van deze formule was dat we net allemaal in één bus konden zodat iedereen eigenlijk maar 370km moest rijden. Toch wel handig als je een reis van c.a. 40uur  voor de boeg hebt… We hebben de rit in één ruk gedaan zonder overnachting.
Geen enkel probleem met voldoende DVD’s , eten en drank aan boord.
We arriveren in de late namiddag van 24 maart in Soroya en worden al meteen hartelijk verwelkomt door Marc en Ahmad ; ze boden ons meteen een etentje (frieten met hot-dog worst) aan.
Het vissen is in Soroya mag inderdaad wel buitengewoon genoemd worden, maar wij hebben zeker ook wel geluk gehad. Gedurende de ganse week waren niet alleen de weergoden ons vrij gunstig gezind.
Ook de (grote) vissen waren op de afspraak en bovendien in een hongerige bui.  Gevolg van dit alles was dat we onze visquota van 15kg/man al na twee dagen bereikt hadden. Op het einde van de vakantie konden 7 van de 9 vissers zeggen dat ze minstens één vis van boven 20kg gevangen hadden.  Onze zwaarste vis (Kabeljauw) woog 26.7kg.

Een overzicht van de visdagen:

Dag 1: Op nauwelijks een kwartier varen bereikten we al de visgronden die ons door Marc zijn aanbevolen.
Al vanaf de eerste inworp begon de “kermis”. Ingooien (shad of pilker) was meteen beet en wat voor een beet.  Al na enkele uren lagen alle 3 onze boten volledig vol met kabeljauwen van tussen 7 tot 15kg  en met enkele uitschieters van boven de 20kg.
De visvangst was zo overweldigend dat we (voor)tijdig binnengevaren zijn om te fileren. De boten zijn niet erg groot: 3 vissers per boot is het maximum. Toen er geen plaats meer was om te staan tussen alle vissen (alleen nog vallen), was binnenvaren de enige optie! Een uitzonderlijke visdag.
Dag 2: Op dezelfde stekken gaan vissen als de eerste dag al was de dril-kermis nu toch iets minder. Ook de kabeljauwen waren iets minder groot.  Er worden wel enkele mooie heilbotten gevangen ! Normaal worden deze vissen pas gevangen in mei, maar dit jaar is het uitzonderlijk anders.  We zien de heilbotten het aas volgen tot enkele meters onder de boot.  Het is een belevenis om deze vissen onder onze bootjes te zien ‘zweven’ door het zeewater.  ‘s Avonds na het fileren stellen we vast dat we reeds boven de 15kg/man aan filets zitten!  Meer vis meenemen kan alleen (wettelijk) als we vis zouden invoeren…Dit kan via Marc geregeld worden aan 6€/kg.  We besluiten om 125kg  extra te vangen en in te voeren.
Dag 3:  Vergelijkbaar met de vorige dag. Geregeld worden er kabeljauwen gevangen, maar vandaag wordt er wel een heilbot gedrild van 24.7kg!

Er worden ook enkele zeewolven gevangen op 30m diepte net buiten de haven!!
Aangezien we de extra 125kg vis (filets) ongeveer wel weer bij elkaar hebben gevangen,  besluiten we om de resterende 2 dagen ons uitsluitend te concentreren op heilbot en zeewolf.
Dag 4: Er staat te veel wind en we besluiten die dag niet uit te varen en de omgeving te verkennen. Ook de professionele vissers blijven die dag aan wal.

Dag 5 en 6:  Door nog enkel met de cutbait te vissen vangen we  effectief merkelijk meer heilbotten en zeewolven en veel minder kabeljauw. Aangezien we onze vis-limiet al bereikt hebben gooien we de laatste 2 dagen alle kabeljauws sowieso terug.  Hoe zot kan het worden.  Ook de gevangen heilbotten zijn helaas net allemaal onder de 80cm (de min. maat) en worden terug in zee gegooid! Een 20-tal zeewolven houden we wel. Er worden meerdere malen reuze heilbotten gemist door materiaal breuk. Tot 4 maal toe worden onze wartels (wartels van 85kg!), ondanks de slip,  gewoon opengetrokken! Een paar vissers beslissen tenslotte om de wartel weg te laten, maar helaas dient er zich daarna geen reus meer aan…maar ach het is meer dan reuze-mooi geweest.
Als kers op de taart kunnen we ’s nachts het wondermooie poollicht waarnemen.  Dit levert extra beeldmateriaal voor in onze foto-albums.

De laatste avond maakt Mark en zijn team nog een lekker afscheidsdiner klaar met onze eigen gevangen heilbotfilets. 

Met dank aan het ganse Soroya Fishing Team.
Hier komen we zeker nog wel eens terug.
Groetjes, Kris Grietens & CO

Eindelijk was het dan zover! Na een jaar wachten waren wij, Gerard (mijn vader), Hans, John, Peter en ik, aan de beurt om naar Soroya te gaan. Gerard, Hans en ik zijn met de auto vertrokken op woensdag 13 april. Peter en John zijn vrijdag 15 april met het vliegtuig gegaan.

Na een prachtige reis van 3000 km kwamen we op vrijdagochtend aan op Soroya. Daar stond Marc Roie ons bij de pont op te wachten. Na een lekker ontbijt zijn we snel wat visspullen bij elkaar gaan pakken. Marc gaf ons de keus: of 5 minuten varen en op zeewolf gaan vissen of 1 uur varen en wat korter vissen, maar dan wel meteen op kabeljauw! Die keuze was niet moeilijk, dat laatste was immers waar we voor gekomen waren!
Rond 12.30 uur gingen we het ruige sop op om op kabeljauw te vissen. Dat was een super ervaring! We vingen meteen kabeljauw, groter dan we ooit in Nederland of Denemarken gevangen hadden. We namen wat vis mee naar huis om, samen met Peter en John die inmiddels ook waren aangekomen, kibbeling te bakken. Nog nooit z’n lekkere kibbeling gegeten!

De dag daarna gingen we met z’n allen de zee op om kabeljauw te vangen. We vingen ontzettend veel vis en ik ving mijn eerste kabeljauw van 20kg. Marc Roie gaf ons veel tips.
Ook dag drie was weer super. John verbrak zijn persoonlijk record en ving een vis van 21 kg, wat we natuurlijk wel de hele avond hebben moeten aanhoren. John was de Viskoning van die dag! Maar gelukkig hadden we nog een aantal dagen om dat record te verbreken!
Hans ving op dag 4 een vis van 22 kg. Peter ving een half uur later een vis van 24 kg. Ik zelf ving er nog een van 20 kg. Dus al met al hadden, na drie dagen vissen, al vier man een vis boven de 20 kg gevangen.

De dag daarna was het mijn dag. Ik ving er één van 25 kg, waar ik al helemaal gelukkig mee was. Maar 10 minuten later ving ik er ook nog één van 30 kg en 140cm lang! Mijn vakantie kon natuurlijk niet meer stuk! Marc had aangegeven dat we het beste van boven naar beneden konden vissen,  omdat je dan minder kans had om een kleine vis zou vangen, en dat werkte dus super!

Waar ik nog wel mee zat, was dat mijn vader nog geen vis boven de 20 kg had gevangen. Gelukkig maakte hij dat de dag daarna helemaal goed. Eerst ving hij een vis van 25kg,
waarna hij even over z’n arm streek en zei dat dat best wel zwaar was. Nog geen 5 minuten later kreeg hij een super aanbeet en liep zijn spoel wel 20 meter door de slip af. Na een lang gevecht kwam een grote, afgepaaide kabeljauw van 34 kg en maar liefs 150 cm lang aan boord!
Er werden snel foto’s gemaakt van mijn vader met dit indrukwekkende beest! Daarna hebben we deze vis natuurlijk weer teruggezet in zee. Marc gaf aan dat als de vis nog niet afgepaaid zou zijn het waarschijnlijk een nieuw Nederlands record zou zijn geweest! Later bleek dat dit de grooste vangst van de week was en iedereen vond het geweldig!

In de middag begon het wat harder te waaien en zijn we op zeewolf gaan vissen. Ook dat was leuk om een keer mee te maken. We hebben mooie zeewolf en lom gevangen. ’s Avonds hebben we met z’n allen een paar biertjes gedronken op de mooie vangsten van deze dag.

Woensdag was het super mooi weer. Helaas was er die dag wat minder stroming, waardoor het wat moeizamer ging om de vis te vangen. Met wat meer moeite is het iedereen uiteindelijk toch gelukt om mooie vissen te vangen en was ook dit weer een zeer geslaagde dag!

De laatste dag konden we helaas niet uitvaren vanwege de harde wind, maar na zo’n mooie week mochten we natuurlijk niet mopperen. We hebben wat uitgeslapen en een stuk over het eiland gereden, wat ook prachtig was! In de middag zijn we de vis gaan inpakken en tegen de avond zijn Hans, John en ik weer richting Nederland vertrokken. Vrijdagochtend zijn Peter en Gerard teruggevlogen.

Al met al hebben we een geweldige vakantie gehad en iedereen heeft er ontzettend van genoten!!

WAAR?? OP SOROYA NATUURLIJK!!

Marc, heel erg bedankt voor deze onvergetelijke week op Soroya! Dankzij al jouw goede tips hebben we allemaal goed gevangen! Het was echt een fantastische ervaring!

Groeten van ‘De biggenvangers’ uit Wijchen.

Vorige week vrijdag arriveerde Xavier met zijn maatje Dirk. Deze jongens komen reeds 11 jaar op Sørøya en kennen het gebied op hum duimpje. Hun blijven steeds twee weken en trekken er zelf met de Stella Polaris op uit. Om misverstanden te vermijden wil ik  melden dat de Stella Polaris in principe niet te huur is zonder schipper. Xavier is een van de weinige uitzonderingen op deze regel.Vissen van dit formaat, dwz tussen de 15 en de 25kg worden nog volop gevangen.
Mooie afgepaaide skrei van circa 150cm.
Fantastisch mooi weer en leuke vissen, meer moet dat niet zijn.

Marc

Net als zoon Johan werd ook vader Gerard Rossen vandaag lid van de Sørøya Fishing +30kg club. Waarvoor wij deze kranige man een dikke proficiat wensen.

Net als de vorige dagen werden er vandaag ook weerom mooie vissen gevangen. Gerard spande de kroon met afgepaaide kabeljauw van 150cm en 34kg. Indien Gerard deze vis een week vroeger zou gevangen hebben zou hij minstens 10kg zwaarder geweest zijn.
Tien minuutjes van te voren ving Gerard er reeds eentje van 25kg. Je moet het maar doen als 79 jarige. Twee vissen binnen de 10 minuten welke samen zo maar ff  59kg op de weegschaal brachten. Ik hoop dat ik het ook nog kan op die ouderdom.
Johan opende de dag met eentje van 20kg en ving gelijktijdig met zijn vader Gerard er ook nog eentje van 25kg. Een echt familie onderonsje dus.
Zoals voorspeld begon de wind in de namiddag aan te trekken en tijdens de laatste drift wist Johan er ook nog eentje van 22kg te verschalken.
Onderweg naar huis werd nog even gestopt om met succes nog een paar zeewolven te vangen.

Gerard ving de grootste kabeljauw en sloot af met de kleinste zeewolf van de dag.

Marc

Visreis Soroya
01-04-2016 tot 08-04-2016

Elk jaar gaan we met een groep van ongeveer 10 vissers vissen in Noorwegen of Ijsland. Dit jaar was er reeds een reis geboekt, maar een vriend van mij belde mij op met het ‘onozele’ idee om dit jaar 2 x erop uit te trekken naar Noorwegen. Wat initieel als grap was bedoeld werd uiteindelijk werkelijkheid. We gingen een tweede keer vissen in Noorwegen en niet zomaar de eerste de beste stek, maar het ‘walhalla’ van de zichzelf respecterende gullevisser : Soroya.

We hadden reeds veel verhalen gehoord over dit misterieuze eiland, het Skrei vissen en de records die daar keer op keer werden gebroken.

Volgens onze informatie stond Soroya een aantal trapkes hoger dan andere bestemmingen.
Om de datum te bepalen hielden we uiteraard rekening met de Skrei die ieder jaar vanuit de Barentszee naar de Lofoten maar vooral Soroya trok om zich daar voort te planten. Dit betekende dat we ten laatste begin april in de Breiviksfjord moesten aanwezig zijn.

Met de hulp van Marc van Roie, hebben we onze reis uiteindelijk vastgelegd op de eerste week van april.

De reis verliep niet zomaar zonder hindernissen, ons vertrek kwam in gevaar door een aantal terroristen (criminelen) die het nodig vonden hun ding te doen en de luchthaven in zaventem op te blazen. Dergelijke zaken zouden ons niet weghouden van Soroya, dus hebben we vlug het vertrek verplaatst naar Schiphol. Via 4 hops zijn we uiteindelijk toegekomen in Hasvik.

Gezien we maar met 3 personen waren was het Nilshuis ideaal; elk zijn eigen kamer.
Deze keer zouden we niet uit ons bed trillen door het gesnurk van collega vissers.
Dezelfde dag zijn we direct naar de accomodatie en boten gaan zien. De boten die we ter beschikking hadden waren de welbekende aluminium boten met een 50 PK Yamaha.Ideaal voor 3 vissers.
Wanneer men telkens naar een nieuwe plaats gaat vissen in Noorwegen, dan duurt het steeds een poosje vooraleer men het visgebied leert kennen. Door onderzoek van zeekaarten, uitproberen en praten met andere collega vissers weet men meer op het einde van de week dan in het begin. Ieder visgebied is anders.

In ons geval hebben we het voordeel dat Marc de nodige tijd uittrok om ons een stukje van zijn kennis te delen.
Marc verblijft reeds lange tijd op Soroya en ken het gebied als zijn broekzak.
Een groot voordeel is dat hij iedere dag zelf uit gaat varen en op elk moment weet welke vis zich waar bevind.

De eerste dag zijn we weest vissen op Skrei, want daarvoor was Soroya bekend. Dus zijn we uitgevaren naar het Breiviksfjord.

Vanuit Hasvik is dat toch een half uurtje varen. Eenmaal in het fjord aangekomen zagen we de bootjes van de beroepsvissers reeds dobberen, dus wij daar naartoe. Tussen die kleine bootjes lag er een enorme boot (60 meter) van de zeevaartpolitie, bijgevolg dachten we dat er controle was.
Eenmaal naderbij gekomen konden we zien dat die mannen niet aan het controleren waren maar zelf aan het vissen waren.

Het vervolg van de dag laat zich raden.

Skrei bij de vleet van formaten waar we in andere visgebieden zouden van opspringen.
Zoals steeds vervielen we in onze gewoonte en lieten pilker/ shad zakken naar de bodem, omdat zich daar steeds de vis bevind. Gedurende de ganse dag hebben we vollop Skrei gevangen van formaten tussen de 5 en 10 kg
De eerste dag was zoals we hadden verwacht, grote aantallen vis.
Ons quotum van 15 kg waren reeds zo goed als vol. Voor de ‘filees’ moesten we het niet meer doen.

Wanneer we s’avonds na het eten wat aan het soezen waren, kwam Marc bij ons langs. We vertelden ons de ervaringen van de dag en de grootte van de vis die we hadden gevangen.
Marc was niet onder de indruk. Marc leerde ons dat we onze gewoonte van het bodemvissen bij het vissen op Skrei moesten achterwege laten.

Hij toonde ons screenshots van de sonar waar grote scholen vis op te zien was.
Die school was niet belangrijk zei Marc, maar wel de speldepuntjes er juist boven.
Bleek dat die speldepuntjes in werkelijkheid veel groter waren. Dit was de zware Skrei, vissen van +30 kg.
Deze moest je er zien uit te pikken door op half water te vissen in plaats van in de modder. Deze tip was goud waard bleek later.

Bij het toekomen in de haven de eerste dag na het vissen zagen we in de visfilleerruimte een bak vol met levende ‘Kingscrab’.
We wisten dat deze krabben rond Soroya aanwezig waren maar hadden ze nog nooit gezien.

Eén van de krabben in de bak woog zomaar eventjes 5,7 kg. Werkelijk een ‘mooi’ monster. Bleek dat Johan de ‘zweedse Kok’ van het restaurant, deze met zijn kooien had gevangen. Johan is een jongeman van 59 jaar die een zeker ‘savoir vivre’ heeft. Hij is zelf fervent visser, skieer en bergbeklimmer. We spraken meteen af met Johan om één van de volgende dagen te vergezellen bij het ophalen van de krabben.

Ook hadden we via Marc vernomen dat een kleine week geleden Tschechische vissers ongeveer 30 Heilbotten hadden gevangen. Marc liet ons weten dat het totaal niet normaal was dat de heilbot zo vroeg in het jaar zo dicht onder de kust zat. Meteen vroegen we uiteraard hoe die heilbot te verschalken was. Zo langzaam als mogelijk binnendraaien van een shad was de wetenschap.

Onze oren suizden, heilbot daar konden we niet van slapen.

In al die jaren dat we reeds naar Noorwegen gingen vissen is slechts één van onze vissers erin geslaagd een heilbot te vangen.

Met de opgedane kennis van de eerste dag zijn we de daarop volgende dagen erop uit getrokken.

Eerst opnieuw naar het Breiviksfjord, de 100 meter lijn.Door de smeltende sneeuw had de Skrei zich naar dieper water teruggetrokken. Op de 100 meter aangekomen visten we tegen onze gewoonte in op half water. We begonnen op 30 meter diepte en lieten onze ‘Big Bob’ van 750 gram telken 5 meter zakken. Dit bleek inderdaad de juiste taktiek te zijn, de grote beesten namen big bob zonder problemen. We hebben wel niet de echt grote gevangen maar toch wel exemplaren van +20 kg. Na een tijdje vissen in het breiviksfjord, vertrokken we naar het vliegveld. Niet om naar huis te gaan maar om te vissen op de zandplaat voor het vliegveld. Het water was er ook rustiger dan in het Fjord. We visten elk met een ‘Sand Eel’ van savagegear. Inwerpen en zéér traag binnenhalen had Marc ons meegeven. Zelf verwachte ik niet veel omdat we reeds dikwijls op andere plaatsen Heilbot hebben proberen te vangen. Na korte tijd echter had ik een goede aanbeet en kon de vis haken. Er ontstond een zekere spanning op de boot, het zou dan toch niet waar zijn zeker?Na een korte dril van ongeveer 30 seconden, konden we de vis door het water zien. Ontchoogeling alom het was een gulleke van een kilo of 5. Toch een beetje een afknapper. Korte tijd later kreeg mijn vriend Diederik eveneens een aanbeet die hij kon haken. Deze dril zag er anders uit. De vis ging door het slip en vluchtte naar de bodem. Na een minuut of 5 drillen konden we een ovalen contour door het blauwe water zien.
Heilbot, de eerste voor Diederik. Eénmaal aan de oppervlakte ging de vis er terug vandoor. Een prachtig geluid, die slip die gierend doorgaat tot de vis de bodem bereikt. Diederik was onbesuisd en begon opnieuw aan het inreelen van de vis. Eenmaal aan de oppervlakte was de vis moe en werd die met een gaf binnengehaald. Eénmaal in de boot was de spanning van de boog. Ik denk voor Diederik de ‘tweede’ gelukkigste dag van zijn leven. Een moment die hij nooit zal vergeten. Diezelfde avond ving Diederik nog een stuk of 6 kleinere Heilbotten, die voorzichtig werden teruggezet.

Toegegeven die heilbot was ongeveer 1 meter, dus niet die staldeuren die we soms zien via vangstberichten, maar het maakt een mens wel even gelukkig, zeker als het de eerste is.

Zelf heb ik die keer enkel een aanbeet gevoeld maar niets gevangen. Hoe kan dat, hoe komt dat, wat is het verschil? We visten beide met een sand eel, de mijne was groen van kleur, die van Diederik was blauw. Ik begon mijzelf existentiele vragen te stellen en te twijfelen.

De volgende dag hadden we onze afspraak met Johan om 09:00 aan de filterruimte. We brachten alles in gereedheid en vertrokken met onze boot naar de plaatsen waar de King Crab zich ophoud. Vooraleer de netten op te halen moesten we nog wat bait vangen voor de kooien. Probleem was dat de bait, de kabeljauw, niet te groot mocht zijn. Dus we moesten erin slagen kleine kabeljauw (3 kg) te vangen in Soroya. Dit was niet zo eenvoudig. Na ongeveer 15 minuten vissen hadden we uiteindelijk onze lichtgewichten gevangen een vaarden we door naar de eerste kooi, ergens in een Fjord niet ver van Hasvik. We hadden afgesproken om om de beurt een stuk van het werk te doen om de kooi op te halen. De kooi die op de bodem ligt is verbonden met een touw van ongeveer 150 Meter. De eerste meters is OK de laatste meters is NOK. Dit is echt beulenwerk en blijkbaar doet Johan dit op andere momenten alleen. De eerste kooi werd binnengehesen. De kooi was groter dan de boot en Johan moest half over de boot jongleren om de king Crab uit het net te halen.

Mij lijkt het zeer riskant, wetende dat Johan dit werk soms alleen doet. Je hoeft slechts overboord te vallen en het is gedaan. Dan ben je zelf bait voor die beestjes. De kooien waren goed gevuld en de bait in de kooi was op de graat opgegeten. Voorzichtig hielpen we de krabben uit het net halen. De krabben waren mak, misschien een beetje groggie van de rit naar de oppervlakte. Er bleken zowel vrouwtjes ald mannetjes in de kooi te zitten. De vrouwtjes hebben naast de lekkere poten ook de zwarte eitjes, die als delicatesse gelden. Die eitjes worden opgegeten zoals ze uit de crab komen. Uiteindelijk hebben we ongeveer 20 kg krabbepoten gevangen.

Na het ophalen van de krabbenetten en wat scenery trips, stelde Johan voor om heilbot te vissen op de zandplaat voor het Fjord. Na ongeveer 10 minutjes vissen was het weer prijs: een heilbot van ongeveer 10 kg lag na wat drillen te spartelen in de boot. Diederik had het weer gedaan. Op de terugvaart werd er onderhandeld met Johan om wat poten. Zeer snel kwamen we tot het besluit dat 8 kg poten van King Crab kon worden geruild voor 20 kg Kabeljauw filets, 1 Heilbot van 10 kg en een fles Cognac die we hadden meegebracht.
Die avond was een godenmaaltijd.
De poten werden ongeveer 15 min gekookt in water met 3% zout. Na het koken afschrikken in koud water, daarna opdienen, daarna opeten. De smaak van deze is niet te beschrijven, het is een godenmaaltijd die kreeft ver overtreft. Nu begrijp ik waarom de Noren twijfelen om de krab uit te roeien. De krab is lekker en waardevol voor de economie, maar ze vreet alles. Ze zit in de voorplantingsgebieden van de kabeljauw. Wat als die miljoenen crabben als een stofzuiger die broedgebieden leegroven? Misschien een implosie van de Skrei?

Tegen de middag na het eten waren we moe en hebben we nog wat gerust.

De heilbot bleef echter in ons hoofd spoken en zeker de plaats die Johan had aangewezen en de techniek van vissen die Marc ons geduldig had uitgelegd. We waren gewapend om nog eens uit te zetten in de namiddag, nietegenstaande dat de wind wat aanwakkerde. De wind was uiteindelijk onze bondgenoot. In feite waren alle parameters goed voor het vangen van heilbot. De stroming zat in het water zij het niet te veel. De wind zorgde ervoor dat we een mooi gebied konden afvissen. De Sand eels waren het bait waar de heilbot verzot op was. We waren aan het vissen boven een zandplaat. We wisten dat we zéér traag moesten binnen vissen. We wisten ook van Marc dat de heilbot rond de 40 meter diepte zat. Die namiddag hebben we een namiddag van ons leven beleefd. We maakten driften van ongeveer 150 meter voor het krabbefjord, bovenop de zandplaat. Bij iedere drift kregen we elk ongeveer 4 aanbeten. Een aanbeet is uiteraard niet een vis, zeker niet bij heilbot. Wanneer aanslaan is nog steeds een gevoel een intuïtie. Bij sommige aanbeten was ik passief. Ik hield mij in tot de vis in de hengel hing. Maar dat gebeurde niet, de vis was partij. Dus maar anders gevist en na enkele trekken toch aangestaan. Ik denk dat we 50% van de aanbeten ook hebben geland. Het resultaat van 2 uur vissen was 6 gelande heilbotten varierend van 10 kg to 18kg. Ik denk dat we in totaal in die tijd ongeveer 12 vissen hebben geland.
 Op verschillende momenten hadden we een dubbel strike, een beetje zoals bij het bowlen. We zaten allebei tesamen heilbot binnen te halen. Op die momenten moesten we het alleen rooien. Hengel in linkerhand, gaffen met de rechterhand. Op een bepaald moment had Diederik éne aan de haak die naar de oppervlakte kwam. De gehaakte heilbot werd warempel gevolgd door een andere heilbot welliswaar niet gehaakt. Het kon niet op. Het vissen op heilbot deed mij wat denken op het vissen op schar in de Noordzee. Ze waren alleen veel groter, spectaculairder. Maar ze waren even overvloedig aanwezig. Uiteindelijk zijn we na 2 uur vissen gestopt, gezien de wind begion toe te nemen. We zijn niet gestopt omdat de vangst eruit was. Er kwam geen einde aan.

Het heilbot ‘festival’ was meteen ook de mooie afsluiter van de reis naar Soroya. Die momenten zal ik nooit vergeten. Herinneringen zijn mooi.

Uiteindelijk denk ik dat we een mooie ervaring hebben opgedaan omdat we het beste visgebied van Noorwegen hebben uitgekozen. Veel van dit success is gebaseerd op informatie van lokale mensen en een gedeelte geluk uiteraard. We zijn reeds vele malen weest vissen naar Noorwegen maar Soroya slaat alles.

Het grote verschil met andere visreizen is de begeleiding en info die je krijgt van een ervaren visser als Marc van Roie, die het gebied als zijn broekzak kent en de nodige tijd uitrekt om met iedere groep zijn ervaringen te delen.
Onze groep die jaarlijks naar Noorwegen gaat vissen keek met argusogen naar onze vangsten. Ik denk dat ik hen niet lang zal moeten overtuigen om één van de volgende jaren Soroya op de kalender te zetten.

En in dat geval zal het wat mij betreft via Marc gebeuren!

Diederik de Teen & Peter Verscheure.

Welkom in de Sørøya Fishing +30kg club Johan.

Het vangen van een +20kg kabeljauw was de droom toen Johan bij ons zijn vistrip boekte.
Vandaag was hij de gelukkige welke er eentje van 30 in zijn armen kon houden.
later wist Johan er ook nog eentje van 24kg te vangen.
Peter ving een mooi tonnetje van 23kg en verder werden er nog veel, zeer veel vissen gevangen van dik over de 15kg.
De meeste waren reeds afgepaaid wat betekent dat we stilaan naar het einde van het skrei seizoen beginnen te gaan.
Een zeer lange afgepaaide kabeljauw in goede conditie.
Afsluiter van een zeer geslaagde visdag. Iedereen happy en alle vissen zwemmen terug.

Marc

De groep rondom Johan Rossen arriveerde vrijdag en werden zoals al onze gasten welke in het skipperhuset verblijven eerst verwelkomt met een gratis ontbijt in het Hasvik Hotel.
Rond de middag waren de jongens geïnstalleerd en konden we een eerste maal uitvaren.
Vader en zoon Rossen met de eerste leuke gulletjes.

Er werden leuke gulletjes gevangen tot een kilootje of 15 en gezien de jongens voor het eerst in Norge zijn sneuvelde het eerste uurtje reeds alle persoonlijke records.
Ook het weer was prima en zowel zaterdag als vandaag werden er zeer veel vissen van tussen de 15 en de 20kg gevangen.Ook werden er diverse twintig plussers gevangen. Johan was de eerste met een vis van exact 20kg terwijl John er eentje van 22kg ving.Vandaag was het de beurt aan Hans welke eentje van 22kg ving en Peter sloot de dag af met eentje van 24kg.
Slechts twee en een halve dag gevist en alle vier reeds lid van de +20kg Sørøya Fishing, op naar de dertig nu.

Marc

Totaal gevangen: Minstens 25.000kg Kabeljauw en 25 heilbotten!

Dag 1, 1 april

Om 4.00u staat de grote touringcar voor van Van Diepen klaar bij Nipro Hengelsport om onze groep van 15 man weg te brengen voor onze acht-daagse vistrip naar Soroya. We hebben daar onder de hoede van Marc van Roie gevist is de Breivikfjord op Skrei.
Na 5 vluchten vanaf Amsterdam kwamen we om 16.30u aan in Hasvik. Daar stond ook weer een grote bus klaar om ons naar de huisjes te brengen. Helaas was een van de drie hengelkokers niet aangekomen en zouden we een tekort aan hengels hebben. Er waren voor ons drie huisjes voor drie personen en een huis voor 6 personen gereserveerd. Darius stond al klaar om ons te verwelkomen en om ons de huisjes en de boten te laten zien. Na de kleine rondleiding en uitleg van de werking van de dieptemeters en plotter was Marc ook al daar en gaf ons tips mee om op de Skrei te vissen. Ook hielp Marc ons aan een aantal hengels uit zijn eigen collectie.

Tegen 18.00u werd het eten gebracht door de plaatselijke catering. Dit bestond uit gebraden kippenpootjes en aardappeltjes. Na het heerlijke eten gelijk de hengels opgetuigd om de volgende dag gelijk van start te gaan.

Dag 2, 2 april

Iedereen was lekker vroeg wakker en na de heerlijk gebakken omelet van Sjaak konden we met de bootjes op jacht naar de Skrei. Net buiten het fjord liep een dieptegrens van 80 tot 100 meter. Op veel plaatsen was er een strook kabeljauw te zien op de diepte meter van wel 30 meter hoog. Ze liggen hier letterlijk opgestapeld.

Tussen de plaatselijke beroepsvissers die daar met longliners of netten vissen, visten we met een shad van 15 tot 25 cm met een loodkopgewicht van 150 tot 200 gram. De truc was om de shad tot net boven de school te laten zakken en dan 10 tot 20 meter rustig op te draaien. Hierbij voelde je al dat de shad diverse malen werd aangevallen en de eerste dril was dan ook snel een feit. Een kabeljauw van 10 kilo kwam aan de oppervlakte deze leek op dat moment enorm. Hierna volgde al snel een kabeljauw van 15 en 20 kilo.
Wat zijn deze groot hier. Zodra de vissen hier de 20 kilo over gaan nemen ze een goede run en zorgen voor een mooie dril. Je voelt eerst een flinke tik op de hengel, vervolgens loop je helemaal vast en na het zetten van de haak voel je bijna de vis denken hier klopt iets niet. Deze runt vervolgens tussen de 20 en 30 meter naar beneden. Wat een gave dril is dit. Al vrij snel vingen we een 24, 28 en 33 kilo vis. Deze laatste was 143cm. Op dat moment dachten we: als we nu al zoveel dikke vissen vangen, wat moet dat dan worden deze week.
Qua weer was het ook super! Strak blauwe hemel en een matige wind uit het zuid-westen. Er was een mooie vloedstroom in de morgen en net voor de middag was de kentering zodat we ‘s middags een goede ebstroom hadden. We hebben de hele dag goed kabeljauw gevangen en de tellen kwam voor ons drieën boven de 60 stuks uit met een gemiddelde van 15 kilo.
John Beun viste op een andere boot en had ook heel veel gevangen met als bonus een 30plus kabeljauw erbij.
Tegen 18u weer terug want het avond-eten werd weer keurig bij de huisjes afgeleverd. Dit keer stond er een soort rendierstukjes in saus met rijst. Ook weer erg lekker. Na het eten weer de hengels nakijken en alle voorslagen vernieuwen. Dit is zeker geen overbodige luxe want met zoveel grote vissen krijgt het materiaal flink op zijn donder. Qua hoofdlijn voldoet hier een 20/00 dyneema van goede kwaliteit met een voorslag van 80/00 en 80 lbs. We visten met de nieuwe Daiwa Evo Tournament 8 braid. Dit is deze visserij echt een toplijn! We hadden ook een aantal molens gevuld de gekleurde versie die om de tien meter van kleur veranderde en om de meter een marker streepje. Zo kon je precies zijn op welke diepte de meeste aanbeten van grote vissen kwamen.

Er kwamen diverse mede vissers naar ons huisje om onder het genot van een borreltje na te praten over deze fantastische visdag. Een paar man onder ons wisten ook nog heilbot te vangen wat eigenlijk helemaal niet normaal is voor de tijd van het jaar.

Ook Marc kwam weer even langs om onze verhalen aan te horen en ons te voorzien van extra tips.

Dag 3, 3 april

De 2^e visdag hadden we eigenlijk gelijk besloten om weer op de grote gullen te jagen. We hadden een mooi puntje gevonden waar we veel dikke vissen vingen. Omdat we daar veel vingen had ik besloten om de hengel met de Waterwolf onderwatercamera te laten zakken. Ik voelde al snel diverse aanvallen op de shad en een mooie vis werd gehaakt.

Snel weer laten zakken en ook nu weer kwam er een mooie vis boven. Na later bleek bij het kijken van de film was het op 60 meter al goed donker en was de shad al bijna niet meer te zijn. Wel zag je veel schimmen en aanval pogingen op de shad. Deze dag vingen we weer veel kabeljauwen waarvan een zeker 10 boven de 20 kilo.
Weer tegen 18u terug in de haven met de sterke verhalen van de andere mannen. John Beun wist een heilbot te vangen van 123cm en 25 kilo. Hiermee stond het heilbot record van onze groep op scherp. Ook andere jongens wisten veel kabeljauw en een aantal heilbotjes te vangen.
Op het menu stond nu de handgemaakte gehaktbal met groente. Dit is de specialiteit van de plaatselijk cateraar en was ook erg lekker. Aansluitend weer de hengel-check en het praatje met Marc zodat we weer goed van start konden.

Dag 4, 4 april

De wind was deze dag behoorlijk aangetrokken en besloten op heilbot te vissen. De techniek was niet anders om de shad helemaal naar de bodem te laten zakken en helemaal naar de oppervlakte binnen te draaien. We maakten een rustige drift op 40 meter water. Hierbij kon ik mijn shad volgen op de dieptemeter, helemaal tot op de bodem en weer naar boven. Tot drie keer aan toe zag ik op de dieptemeter een heilbot volgen tot 10 meter om vervolgens weer naar de bodem te zwemmen. Mijn vader Nico wist een leuk heilbotje te vangen van rond de 60cm en niet lang erna dook er een grote heilbot van rond de 130 op mijn shad. Na een paar runs was deze klaar om te landen maar na de eerste poging om deze te gaffen werd deze erg boos en dook hij weer naar de bodem. Hierbij raakte hij los van de haak en was de vis verspeelt.
Ook nu weer de hengel met de Waterwolf camera mee. Na deze ingeworpen te hebben kon ik de camera en de shad ook weer mooi volgen op het scherm van de dieptemeter. De heilbot was erg nieuwsgierig en volgde iedere keer de shad tot halverwege. Niet veel later werd de shad vol gegrepen en wist ik een mooie heilbot van 103 te landen. Het beeld van de camera was goed gelukt en heeft prachtige beelden van de aanbeet gemaakt.

Na dit avontuur en tijdens de kentering naar het diepere water op zoek naar de biggetjes. We vonden een super mooi puntje met veel dikke vissen. Jan ving een dikke vis van 28 kilo, mijn vader en ik vingen bijna gelijk twee vissen van rond de 25 kilo. In een tijd van een paar uur vingen we meer dan 10 vissen boven de 20 kilo. De wind trok flink aan en zijn aan het einde van de middag rustig terug gevaren naar de haven. Wederom weer een prachtige visdag.

Deze dag stond er lamsvlees op het menu wat ook weer zeer smakelijk was.

Omdat Nipro op 4 april zijn officiële jubileum vierde, kwam iedereen samen in ons huisje en hebben we daar een gezellig feestje gevierd. En iedereen was even enthousiast over de fantastische vangsten, het uitzonderlijk goede weer en sfeer.

Dag 5, 5 april

Het plan was om eerst op de heilbot te proberen en daarna weer op de kabeljauw. Na een aantal driften en weinig aanbeten besloten we de tactiek te veranderen.

Weer op jacht naar de grote kabeljauw. Eerst weer naar de inmiddels bekende plek waar we veel vissen tussen de 10 en de 15 kilo wisten te vangen. Nu is het echter de truc om de vissen boven de 20 kilo te vinden die vaak met een koppeltje bij elkaar liggen op het einde van een school vis. Na een stukje varen en zoeken schreef de dieptemeter veel dikke strepen boven een school vis. Na de eerste shads te laten dalen kwam al snel een dikke vis boven. De ene dikke vis na de ander kwam boven en hier leek wel geen einde aan te komen. De grootse was een kabeljauw van 148 met een gewicht van 28 kilo. Ook Jan en mijn vader vingen mooie vissen boven de 25 kilo. Het weer was weer prachtig en de wind zwakte lekker af zodat een mooie rustige drift maakten op rustig ebstroompje. We waren zo mooi aan het vissen dat we niet konden stoppen. We kwamen dan ook dik na zessen terug in de haven. Wederom een topdag. Op de boot van Sjaak was het ook erg goed. Zij wisten 3 vissen boven de 30 kilo te vangen en veel boven de 20 kilo.

Op het menu stond gerookte en daarna gekookte kabeljauw. Dit was weer voortreffelijk. Ook Marc kwam weer even langs om te horen of alles naar wens was en de dag door te spreken.

Dag 6, 6 april

De wind was behoorlijk toegenomen en besloten op heilbot te vissen voorbij het vliegveld bij Hasvik.

We hadden een mooie zand/grind plaat gevonden van 35 naar 45 met diep op een afgrond naar 100 meter. We maakten een lange drift een kregen veel aanbeten. Na een paar uur vissen en schuddend door de hoge golven wisten we er niet een te haken. Toch maar het besluit genomen om op kabeljauw te vissen op de noordelijke puntjes waar al eerder die week goed gevangen was. We wisten een paar vissen te vangen maar de grote kwamen niet aan boord. Ook de wind werd sterker en besloten weer rustig terug te varen naar de haven. Tijdens deze toch voeren we langs een meeuwen kolonie waar duizenden meeuwen aan het broeden waren. Wat een prachtige ervaring was dit! De dieptemeter gaf 40 meter aan, wat de heilbot diepte is. En wat doe je dan, de shad overboord en proberen een heilbotje te vangen. Al snel kregen we alle drie mooi aanbeten maar weer geen heilbot is de boot. Wel vingen we op het einde van de drift een paar mooie gulletjes. Dit was voor ons een mindere visdag.

Terug in de haven bleek het voor de meeste een topdag. Naar het bleek was het ochtendtij goed voor de kabeljauw en afgaande middagtij goed voor de heilbot.

Op het menu stond een soort rundvlees blokjes in saus met groente.

Het weerbericht voor de laatste visdag was niet zo best. Windkracht 7 met sneeuw.

Dag 7, 7 april

Het weerbericht was goed voorspeld en de sneeuwstorm loeide om het huisje en door het fjord. Dit was het goede moment om al het materiaal op te ruimen en schoon te maken. Het was ook nodig om een aantal koffers in te pakken en deze alvast naar de luchthaven in Hasvik te brengen. Omdat we vanaf het eiland vliegen met een klein propeller vliegtuigje is de bagage ruimte beperkt en is er een kans dat de extra bagage achter blijft. Rond twaalf klaarde het weer helemaal op een begon het bij Sjaak, mijn vader en Jan het toch weer te kriebelen om even op de heilbot te proberen.
De hengels werden weer opgetuigd en de mannen voeren weer uit naar de stek bij de meeuwen kolonie. Inmiddels kwam Marc mij ophalen om samen naar de luchthaven te rijden om acht koffers in te checken die dan alvast naar Tromso werden gevlogen. Ook dronken we nog even een bakkie koffie in het Bigfishadventure camp.
Dik na zessen kwamen de uitgevaren bootjes weer terug in de haven. Wederom allemaal blije gezichten met mooie vangst verhalen. Met als klap op de vuurpijl een mooie heilbot van Jan van 1.55 meter en 57 kilo.
Hiermee ving Jan de grootse heilbot van de week en de enige die de 50 kilo batch van Marc in ontvangst mocht nemen. Wat een mooie afsluiter van de week was dit.

In totaal zijn er door onze groep 5 kabeljauwen boven de 30 kilo gevangen en meer dan 100 kabeljauwen boven de 20 kilo. Daar bovenop nog 25 heilbotten. Als dit geen topweek was!?

Het materiaal wat over het algemeen is gebruikt en wat prima functioneert is:

Voor kabeljauw en heilbot met lichte stroom en wind, een spinhengel 2,40m en werpgewicht van 130-150 gr met molen of reel.

Qua shads is veel goed zolang de schoepstaart goede actie geeft. Het is ook altijd goed om eerst even te testen om te kijken welke actie de shad geeft als je hem door het water haalt. Hiermee kan je goed bepalen met welke snelheid te moet binnen draaien.

Op het moment dat de wind of stroming toeneemt is een spinhengel van 180-285gr raadzaam zodat je betere controle hebt over je shad met zwaardere loodkop. Zelf viste ik veel met de W4 Monster van Westin met een Daiwa reel. Echt top combinatie. Ook de spinversie van Westin werkte erg goed voorzien van een Daiwa Saltiga 5000. Al deze waren voorzien van een 20/00 8-braid van Daiwa.

De shads die er deze week bovenuit staken waren de Wildeye shads van Storm, de natural shads van Fox, Fiiish Black Minnow en de Mc Pike van Swartszonker. Ik had zelf het idee dat de kleur van de shads niet uitmaakte. Iedereen had wel zijn eigen top kleur en dat varieerde van Roze, Blauw en Salt & Pepper.

’s Avonds weer gezellig met elkaar na praten en Marc kwam nog even langs om aan iedereen de 20 kilo batch uit te reiken en aan 4 man de 30kg batch en Jan de 50 kilo batch.
We hebben deze week zeer veel gehad aan de tips van Marc van Roie en zou Marc dan ook zeker aanraden mocht je er aan denken om een keer het Soroya avontuur te willen beleven. Je kan Marc vinden op soroyafishing.com

Dag 8, 8 april

De bus stond alweer om 5.00 klaar voor vertrek naar de luchthaven. Het was erg goed geweest om een gedeelte van de bagage een dag eerder in te leveren want het ruim was maximaal gevuld met bagage en de lokale post. Tijdens de vier vluchten op terug weg naar huis werd de groep in tweeën gesplitst en na lange tussenstop van 6 uur in Olso kwam de groep weer samen om vervolgens met zijn allen weer naar Amsterdam te vliegen. In Amsterdam stond de bus van van Diepen alweer klaar voor het laatste stukje naar huis. Wij kunnen met zijn allen terug kijken naar een fantastische week met gigantische vangsten.

Richard Pronk

Zoals voorspeld was het maandag beter weer en konden we meteen richting kabeljauw.
Aangekomen op de stek stonden zowel Paul als Rayco onmiddellijk met een kromme hengel. Het begin van een mooie dag.
Mooie vissen om de dag te beginnen.
Niet veel later was het opnieuw de beurt aan Paul met een mannetjes kabeljauw van 24kg.
Het is opvallend dat we dit seizoen veel van die lange mannetjes vangen. Het zijn prachtige vissen.
Jaja, ook Rayco zijn eerste twintig plusser is een feit. Deze bracht 22kg op de weegschaal.
Welkom in de Sørøya Fishing +20kg club.
Het kunnen niet allemaal twintig plussers zijn en het waren vissen van dit formaat welke hoofdzakelijk gevangen werden.
Paul sloot de dag af met nog eentje van 24kg.

Dinsdag stond er zeer veel wind en moesten we noodgedwongen thuis blijven.

Ook vandaag waren de vooruitzichten niet optimaal. Volgens de weerberichten zou er rond de middag opnieuw aardig wat wind komen. Maar we konden het in ieder geval een paar uurtjes proberen.
Opnieuw werden er direct mooie vissen gevangen zoals deze van Eddy welke met zijn 18kg net de magische grens niet haalde.
Weerom was het Paul welke er vandaag eentje van 28kg wist te versieren.
Rond de middag begon het weer inderdaad te verslechteren en moesten we beschutting zoeken aan de kade. Het was een korte dag, maar al bij al werden er nog mooie vissen gevangen.
De voorspellingen voor morgen zijn opnieuw niet al te best. Ben benieuwd.

Marc

Vandaag stond er tamelijk wat wind maar het was nog net goed te vissen op de stek waar de skrei reeds een week of drie ophoud. De eerste drift waren de vissen niet al te groot. Rayco, de uitbater van mijn favoriete restaurant ” Las Manas ” is voor het eerst in Noorwegen en ving ook de eerste vis.
Mooi begin voor Rayco.
Net geen twintig, morgen beter.
Eddy met zijn eerste twintiger.
En later nog eentje van 22kg.
Marc was winnaar van de dag met twee vissen welke beiden exact 24kg wogen.
Verder werden er nog veel vissen van tussen de 10 en de 17 a 18kg gevangen.
Morgen word er minder wind voorspeld wat betekent dat het dan prettiger vissen is.
Marc