Dinsdag, 25 maart 2014, eind van de morgen vertrokken mijn vader en ik voor ons jaarlijkse avontuur in het Hoge Noorden. Dit jaar de Skrei met als doel onze beide records van 21 en 23 kg te verbeteren. Enof dat ging lukken……
Na een mooie rit door Duitsland/Denemarken/Zweden en Finland (eindelijk lieten ze ons door zonder controle ‘s nachts) eindelijk in Noorwegen. Donderdagmiddag kwamen we aan op de Altafjord camping alweer we de nacht doorbrachten om vrijdagmorgen uitgerust op Soroya aan te komen met de eerste veerboot.
Vrijdag, 28 maart: Wat een sneeuw op het eiland. Zoveel hadden wij nog niet mee gemaakt op Soroya. Autorijden ging prima richting Breivikbotn waar de komende week zouden verblijven in het Havfiske centre, voor ons was een ‘normale’ snelheid niet mogelijk ondanks de sneeuwbanden al dachten de Noren daar met hun ‘spike-banden’ heel anders over. Wat een verschil in grip. We werden welkom geheten door Darius en we konden direct in huisje nr 6. Vissen op de vrijdag is altijd een bonus als het lukt, helaas was de wind te sterk en hebben we ons beperkt tot boodschappen doen, het huisje ‘inrichten’ en materiaal klaarzetten. Uiteraard kwam Marc gezellig langs om ons op de hoogte te brengen van de vangsten en locaties. Of was het toch meer voor een kop koffie en de meegebrachte STROOPWAFELS ?? De vis zat in de fjord maar je moest ze wel zoeken en als je ze vond dan was het mogelijk om 30+kg vissen te vangen….tuurlijk altijd vorige week.
Zaterdag, 29 maart: Deze dag kan ik kort over zijn wind, veel wind, sneeuw, hagel, stralende zon alles gezien deze dag maar niet kunnen vissen. Morgen zou de eerste mogelijkheid kunnen worden volgens de weerberichten maar die kunnen per uur veranderen zoals we zouden ondervinden deze week….
Zondag, 30 maart: Eindelijk vandaag zou het gaan gebeuren, wel nog even wachten tot de middag maar dan zouden we ‘los’ kunnen. ’s Middags stond er nog wel de nodige wind maar het was mogelijk om in de fjord te gaan vissen. Nog even de sneeuw uit de boot ruimen en we gingen op weg richting het begin van de fjord alwaar de cutbaits en pilkers naar de diepte gingen en we de eerste kabeljauwen van de vakantie hebben gevangen. We hebben een 4 uurtjes gevist en aardig wat leuke visjes kunnen vangen in de 10-15 kilo categorie. De kop was eraf. ’s Avonds is Marc weer langsgeweest en heeft ons nog van de nodige tips voorzien, hoe te vissen om de grote jongens te kunnen vangen, en die bleken goud waard te zijn!! Luister naar die man en wees niet eigenwijs.
Maandag, 31 maart: Wat een prachtige dag toen we opstonden, we konden vandaag echt ‘naar buiten’ de grote scholen lagen toch echt voor de fjord. Gewapend met thermosflessen warme soep, want koud was het wel, het ruime sop gekozen. Aangekomen op de stekken waar we vorig jaar ook goed vingen, was het verschrikkelijk hoeveel vis er zat. De dieptemeter gaf een tot 35meter hoge school vis aan.
Dit was visVANGEN maar nu is de kunst om daar de grootsten tussenuit te vangen. Pa begon met een mooie vis van tegen de 20kg en ook ikzelf mocht een mooie vis van zo’n 20kg verwelkomen. Dit formaat was deze dag ‘normaal’, alleen vis van tussen de 15-20kg, maar nog niet de records. Tot op een gegeven moment mijn BigBob werd tegengehouden en ik vastsloeg op ‘de wereld’ het leek alsof ik vastzat. Er gebeurde niets totdat heel langzaam mijn hengel krom getrokken werd en mijn slip begon te lopen. Steeds sneller en zonder stoppen, dit was groot!, het was net een dieseltrein, langzaam op gang maar niet te stoppen. Uiteindelijk stopte de vis en begon het zware werk om weer wat lijn terug te krijgen en de vis naar boven. Na een 15meter te hebben teruggewonnen dat de vis er toch anders over en nam ,met een enorme run nu, weer een kleine 25 meter lijn en kon weer van voren af aan begonnen worden. Dit spelletje herhaalde zich nog een paar keer voordat eindelijk een grote witte schim kon worden ontwaard in het heldere water. Uiteraard netjes gewacht met de laatste meters lijn om de vis de kans te geven zijn zwemblaas te legen zodat deze de ‘rit naar boven’ zou overleven. Eindelijk aan de oppervlakte sta je dan toch even beduusd te kijken naar zo’n vis. Dit was een 30+ dat kon niet anders. Na de vis aan boord te hebben gekregen en gewogen kwam het gewicht op 32,5kg! Dit was waar we voor waren gekomen!! Een kom warme soep was verdiend voordat we verder gingen. De rest van de dag hebben we ons helemaal klem gevangen en met pijn in onze armen en schouders zijn we teruggevaren.
Dinsdag, 1 april: De ochtend was weer redelijk onstuimig, harde wind en sneeuw/hagel en hebben we moeten wachten tot de middag voordat we weer konden gaan vissen in de fjord. Daar was het toch echt zoeken naar de vis, ze lagen daar echt niet opgestapeld maar we hebben ons visje gevangen, 5-10kg was het formaat. Ook kregen we nog een sneeuwbui over ons heen die 30minuten aanhield. Daarna was het prachtig, wind was bijna weggevallen en volgens de weerberichten ’s ochtends klopte dat en zou het rustig blijven tot in de avond. Dus vol goede moed ‘naar buiten’ gevaren, stond nog wel een aardige deining maar echte golven waren er niet. Maar na een paar kilometer zagen we een sneeuwbui onze kant opkomen en de daarbij behorende schuimkoppen in de verte. Dat zag er niet best uit! Het weer bij ons kunnen ze niet voorspellen maar op Soroya is het blijkbaar echt moeilijk want voor we het wisten zaten we er midden in en dan is zo’n bootje ineens een echte notedop. Ik zal de details weglaten maar we hadden het gevoel in de film ‘A Perfect Storm’ te zitten. We zijn heelhuids teruggekomen met een ervaring rijker.
Woensdag, 2 april: Ook vandaag de ochtend verwaait met sneeuw en konden we pas ’s middags weer vissen in de fjord. Wat gisteren al lastig was bleek vandaag een probleem. We konden ze niet vinden, pas aan het eind van de middag vonden we een schooltje en hebben we een paar visjes kunnen vangen. Zelfs nog een zeewolf en een roodbaarsje. ’s Avonds konden we zien dat op donderdag rond 11uur het weer zou verbeteren maar met de ervaring van de vorige dag waren we voorzichtig. Als bonus hebben we die avond het poollicht kunnen zien, prachtige groene stralen, helaas fotoos allemaal mislukt.
Donderdag, 3 april: De laatste dag begon rustig, eerder dan 11uur ging het weer niet verbeteren volgens de voorspellingen. Om 9uur ging de telefoon, het was Marc met de vraag waar we zaten want het was prachtig weer, weinig tot geen wind en vis sprong nog net niet in de boot. Maar hoe zat dat dan met de voorspellingen? De windvoorspelling die wij zagen op de website was tijdens een korte bui die rond die tijd langs zou komen, iets wat wij niet konden zien maar Marc had gehoord op de radio. Geweldig nieuws natuurlijk wat maar weer eens bewijst wat een goede gids kan toevoegen aan je vakantie. Natuurlijk was het daarna chaos om zo snel mogelijk uit te kunnen varen. Om kort te gaan om 9.45uur lagen we 19km uit de kust te vissen J. Prachtig rustig weer, een zonnetje en veel, heel veel vis. Allemaal vis tussen de 15-20kg met een aantal uitschieters van 20+, helaas zonder weegschaal die had het begeven. Alle vis is netjes in het water losgelaten en alleen de vis die het niet zou halen is meegegaan. Daar zaten 3 vissen bij van 18, 21 en 22 kg. Dit was weer een prachtige visdag, dankzij een simpel telefoontje, nogmaals bedankt Marc.
Vrijdag, 4 april: Inpakken van de bus en sneeuwkettingen om want het had geweldig gesneeuwd. Dit ging niet helemaal zoals gepland en de eerste veerboot moesten we aan ons voorbij laten gaan. De terugreis was de eerste 60km op sneeuwkettingen, iets wat niet echt opschiet. Hadden we maar ‘spikes’ zoals de Noren. Verder was de reis prachtig met al die sneeuw, bevroren ‘watermuren/watervallen’ en al de dieren onderweg (poolvos, zeearend, rode vossen, sneeuwhoen, rendieren (bijna net zo algemeen als koeien bij ons))
Terugkijkend hebben we weer een prachtige week vissen beleefd, met nieuwe records en nieuwe ervaringen zoals het onvoorspelbare weer en het poollicht. Het blijft een aparte ervaring dat je schouders en armen nu nog na een week pijn doen van een ‘beetje’ vissen. Fantastisch!!
Marc bedankt voor al je tips en trucs om de grootste vissen te vangen en volgend jaar zijn we zeker weer van de partij!!
