@rt-baits go’s Norway

Een half jaar geleden kwam de gedachte om in de maand Maart de skrei te belagen in Noorwegen, meer bepaald op het eiland Soroya. Dit was een ideaal moment om de versterkte @rt-baits shad te gaan testen op de grote brute kabeljauwen. De gewone grote onversterkte Rumbles waren al eens uitgetest door Mark Van Roy en tijdens deze testen konden er maximaal een 5 tal skrei’s gevangen worden op 1 shad, niet echt economisch. Volgens Marc zouden de Cutbaits één van de sterkere shads zijn die deze visserij konden doorstaan.

Daarom riepen we de hulp in van Kris Brems om voor deze reis extra sterke DK shads en Rumbles te gieten die steviger waren dan een Cutbaits, zonder de actie van de shad te verliezen.

Midden Maart was het zover, de vierde man was gevonden, de vluchten naar Hasvik waren geboekt, hotels werden gereserveerd en het huisje met boot van de shipper Marc Van Roie stonden ons op te wachten.

In Hasvik stond Hans onze Noors/Nederlandse chauffeur te wachten om ons naar Breivikbotn te brengen waar we voor de rest van de week gelogeerd zaten. Na een gastvrije ontvangst van Marc die ook voor het ontbijt gezorgd had was het tijd om alles uit te laden en de hengels in orde te brengen.

Vismateriaal voor skrei
Als materiaal hadden we allemaal een hengel mee van ongeveer 50 pond voorzien van een goede molen. Frank en ik visten met een Penn molen, meer bepaald een Penn Atlantis 8000,

Peter viste met een Daiwa Saltiga en Guy met een TRQ van Penn. De molens waren voorzien van gevlochten lijn met een trekkracht tussen de 50 en 60 pond. Als tippet gebruikten we een fluo-carbon van 0,80 mmm met een trekkracht van om en bij de 30 kg. De shads waren voorzien van loodkoppen tussen de 80 en 300 gr en een extra stinger met fluo carbon of inox kabel. Als stingers/dreggen gebruikten we de extra strong hooks van Owner of de 4 x sterker haken van Gamakatsu.

Skrei vissen in het fjord : Dag 1
Na het ontbijt was het de bedoeling om even te rusten na deze lange reis zonder slaap. Frank en Guy hadden besloten om eerst een dutje te doen, maar voor Peter en mij begon het ferm te kriebelen, de drang om toch even te gaan vissen was te groot!

Terwijl de andere lagen te slapen visten wij s’morgens enkele uurtjes in de haven, helaas met weining resultaat. Op een 10 tal zeer kleine koolvissen en enkele beten na, werd er niets gevangen. Het was duidelijk dat de grote koolvissen of andere rovers nog niet in de haven zaten. Het was te vroeg in het seizoen, maar ik ben zeker dat je tegen de zomer in die havens volop koolvis, platvis en andere soorten kan vangen op lichte spinhengels en de tijd van je leven kan beleven.

Tegen de middag waren we stikkapot en besloten we ook nog even te slapen. Ondertussen waren Frank en Guy al wakker. Die avond lag iedereen zeer vroeg in zijn bed om van de welverdiende rust te genieten en fris en monter te zijn tegen de volgende morgen.
De eerste morgen werd er goed ontbeten, lunch pakketten werden klaargemaakt en tegen 7h30-8h00 zaten we aan boord. Iedereen had wel een doel voor ogen, de ene wilde zijn record verbeteren, de andere wilde een 30 kg plus skrei vangen en anderen wilden er gewoon een mooie tijd van maken zonder stress. Het was de bedoeling om eerst te zien of de skrei al massaal het fjord ingetrokken was en eventueel indien het weer het toeliet buiten het fjord te gaan vissen. De eerste skrei’s werden al vlug gevangen in het fjord, niet de grootste maar toch mooie vissen.

Na een tijdje werd er besloten om toch buiten het fjord te gaan vissen en met succes. Peter en mezelf wisten op de eerste dag elk onze 30 plus kabeljauw binnen te halen. Tijdens de eerste trip werd er nog wat geëxperimenteerd met gewichten van loodkoppen, montage en onderlijnen. Al vlug bleek dat we te zwaar visten en dat het absoluut niet noodzakelijk was om met loodbollen van 200 gr plus te vissen om een diepte van 80 meter te bereiken. Met gewichten tussen 130 en 180 gr was een grote DK shad of een rumble perfect te vissen. Hoe lichter de loodkop hoe beter de actie van de shad. Niet dat dit veel uitmaakt wanneer de vis zo dik ligt, maar wanneer de scholen wat kleiner zijn kan dit wel een verschil maken. Het is natuurlijk ook meegenomen hoe minder zwaar er gevist wordt, hoe minder vermoeiend het vissen is, zeker wanneer er op grote dieptes gevist wordt. En dan spreken we nog niet van hoe de shad kan binnen gevist worden. Door de beperkte stroom kon er met een vrij lichte loodkop een shad mooi onder een hoek gevist worden in plaats van de shad recht onder de boot te vissen.

Vistechniek
Voor het vissen op de Skrei hadden we hoofdzakelijk geopteerd om shads te gebruiken, maar voor alle zekerheid hadden we toch enkele pilkers mee genomen, in geval de stroming te sterk zou zijn. Er waren enkele technieken om de shad te vissen. De methode hing een beetje af van hoeveel vis er op de dieptemeter te zien was. Soms zag je op 70 meter diepte een laag van 30 meter vis van de bodem af en andere keren zat de vis dichtbij de bodem.

Veel van de grote kabeljauwen werden op half water gevangen tijdens het gecontroleerd afzakken van de shad (enorm veel vis op het scherm), andere keren moest het kunstaas eerst de bodem raken voordat je reactie kreeg (vis ligt op het scherm tegen de bodem). En wanneer het wat moeilijker werd was volgende techniek wel succesvol. De shad werd afgezakt tot tegen de bodem, daar werd de shad een paar keer opgetikt om te zien of de vissen er zin in hadden, bij geen reactie werd de shad traag terug naar boven gedraaid. Bij deze techniek is het wel belangrijk dat er niet te zwaar gevist wordt, anders zal de shad loodrecht naar boven gedraaid worden. Is het gewicht van de jigkop juist dan kan de shad onder een mooie hoek naar boven gevist worden. Tijdens het binnen draaien van de shad voelden we soms de kabeljauwen aan de staart sabbelen, op dit moment mag je dus niet aanslaan maar moet je gewoon op hetzelfde tempo verder binnen draaien. Op een zeker moment voel je een verzwaring, hengel buigt door en dan pas zet je de haak. Dan kan de fun beginnen!, De vissen die je zo op half water vangt zijn niet van de kleinste en het eerste wat die beesten doen is zo vlug mogelijk terug de diepte in zwemmen. Staat op dit moment de slip veel te vast dan bestaat de kans dat je met vis mee over boord gaat. De slip moet afgesteld staan op het materiaal (gevlochten lijn en hengel) maar ook op de kracht van de visser zelf. Tijdens de dril kon er gemakkelijk bepaald worden of het een grote of kleine (onder de 15 kg) kabeljauw was. Begon de vissen te dansen onder water, een beetje op en neer gaan, dan kon je er van uitgaan dat het een kleinere vis was. Vertrok de kabeljauw na de aanbeet met een rotvaart naar de diepte dan wist je bijna zeker dat het een mooie was.

Met pilkers werd er ook op dezelfde manier gevist, maar de gewichten van de pilkers waren in verhouding altijd lager dan een shad en jigkop, omdat deze minder weerstand hebben onder water.
Een shilker was ook zeer succesvol, deze naam hebben we terplaatse uitgevonden, de techniek op zich is al langer bekend. Een shilker is een combinatie van een shad en een pilker die op een heel zenuwachtige manier gevist kan worden door de hengeltop met korte tikken op en neer te laten bewegen. Op moeilijke momenten stak deze methode er soms met kop en staart bovenuit. Het ziet er misschien niet uit en het is waarschijnlijk ook niet de meest subtiele manier van vissen, maar het is toch de moeite waard om dit te proberen.

Visvakantie Noorwegen : het verder verloop
De dag daarop wist Frank het Belgisch record te evenaren met een kabeljauw waarvan het gewicht maar liefst 39,5 Kg bedroeg. En dan spreken we nog niet over alle 20 Kg plus krachtpatsers die we wisten te vangen.

De woensdag wist Guy ook zijn 30 kg plus vis te vangen. Hierbij was de cirkel rond, we hadden meer en grotere vis gevangen dan we ooit konden denken. Wij hadden het grote geluk dat we elke dag konden vissen, wat in deze streek van Noorwegen en voor de tijd van het jaar een uitzondering is. Dag op dag werden de ene kabeljauw na de andere gevangen tot we verzuring in de armen kregen en onze rug niet meer voelden. De lichamelijke pijn was voor ons een indicator van de visdag, hoe meer pijn s’avonds hoe beter de visdag geweest was. Op het einde van de reis wisten we vijf 30 plus kabeljauwen te vangen met een ontelbaar aantal 20 plus vissen. Dus een reis met een gouden randje niet alleen op het vlak van de visvangst maar ook op vlak van het weer. Ja, het was koud en af en toe waren er ijzige winden met veel sneeuw, maar dit is eigenlijk part of the game. Het is niet alleen een gevecht met de vis maar ook met de natuur elementen.

Kunstaas voor skrei en wat beter kan
Tijdens deze trip waren de versterkte DK en Rumble shads van @rtbaits een succes. We hebben shads gehad die meer dan 50 vissen boven gehaald hebben, en volgens mij zijn er niet veel shads op de markt die deze foltering aankunnen. Dus hier valt niet veel meer aan te verbeteren buiten het feit dat de bovenzijde van de shad nog wat kan versterkt worden. Verder hebben we enkele capitale vissen verspeeld aan een stinger

door onze eigen fout. Stingers of opgezette dreggen die ik persoonlijk gebruik voor het snoeken zijn altijd voorzien van een tonwartel. Een snoek heeft soms de neiging om tijdens de dril rond zijn as te beginnen tollen als een krokodil en hierdoor wordt de draad/kabel getorst tot deze knapt, indien er geen tonwartel tussen zit. Kabeljauwen of skrei zijn juist hetzelfde, tijdens de dril tollen deze beesten rond hun as en laten ze de draad van de stinger knappen indien er geen tonwartel gebruikt wordt. Dit probleem komt zowel bij fluo carbon als bij staal of inox kabel voor.

Verder zouden we de volgende keer ook lichtere loodkoppen met iets kleinere en fijnere haken meenemen om toch iets subtieler te vissen ipv de te zware loodkoppen te gebruiken die gemakkelijk uitscheuren.

Eigenlijk kunnen we deze reis afsluiten met een zeer geslaagde trip en een perfecte test van de versterkte @rtbaits shads. Voor velen onder u kan ik zo’n reis aanbevelen, je moet dit eens meemaken en zeker gedaan hebben in uw leven. Maar deze trip heeft wel een keerzijde, met deze ervaring zal het vissen op de Noordzee nooit meer hetzelfde zijn, de “kleine” kabeljauwen van Noorwegen zijn hier de reuzen van de Noordzee.

Tight lines
Bart

Darius melde mij dat hij zijn pr kabeljauw van 34 kg verbeterde met een biggetje van hele 37kg. Waarvoor ik hem van harte feliciteer.

Darius is een fanatiek sportvisser welke net als ik jaren in Norge rondgezworven heeft vooraleer hij zich op Sørøya vestigde om daar het Havfiskesenter te runnen.

Zelf woon ik op circa 800m van het Havfiskesenter en kom bijna dagelijks langs bij de gasten in het Havfiskesenter. Dit betekent dat deze welke het Havfiskesenter boeken twee ervaren visgidsen hebben voor de prijs van een.

Marc

Davy de Beck, winnaar van het festival 013 met heilbot 106kg!

Voorafgaand aan de competitie word aan alle deelnemers op vrijdag 5 september om 10u in het Hasvik Hotel een gratis ontbijt aangeboden en een gezamenlijke voorlichting gehouden. Tijdens deze ” briefing” word uitvoerig ingegaan op de Hot Spots waar op dat moment de meeste heilbotten gevangen worden . Alsmede de meest effectieve vangsttechnieken en aassoorten zullen behandeld worden. Voorafgaand krijgen alle deelnemers per mail een door mij persoonlijk opgestelde info brochure betreffende het vissen op heilbot. En om deze technieken in praktijk om te zetten kan er van elke groep 1 pers samen met mij op de Stella Polaris. Beginnende met de nieuwkomers en max 3 pers per sessie.

142 Kg, gevangen buiten wedstrijd.

De competitie gaat van start op vrijdag 5 september om 13u en alle vissen gevangen voor 12 u op donderdag 11 september tellen mee voor de competitie.
In deze periode 05 tot 12 september is de stroming het beste en maken we het meeste kans om opnieuw tot de verbeelding sprekende heilbotten te vangen.In de genoemde competitie periode mag er gevist worden zoveel en zolang als een ieder wil. Hierbij zijn alle aassoorten met uitzondering van levend aas toegestaan.

Cath & Release.
Het Sørøya Fishing Heilbot festival 2014 word georganiseerd met het Cath & Realease principe als uitgangspunt. Het zou mooi zijn als hier zoveel mogelijk aan word meegewerkt maar dit is iets wat ieder voor zich zelf moet en kan beslissen.

Alle vangsten van heilbotten dienen goed gedocumenteerd te worden om mee te tellen voor de wedstrijd en moeten minstens de minste maat van 80cm hebben. Dit houd in, drie scherpe digitale foto´s waarop op eentje de ganse vis + meetlint goed te zien is. Eentje waarbij ingezoomd word op het meetlint zodat de afmeting goed te zien is en eentje met de visser + vis. Voor het meten van de vis worden er lintmeters beschikbaar gesteld welke alle 10cm van kleur veranderen en voor degenen welke benieuwd zijn naar het gewicht kan achteraf de daarvoor bestaande tabel worden geraadpleegd.

Winning The Competition.
De winnaar van het Sørøya Heilbot Festival 2014 zal zijn degene welke de langste heilbot weet te vangen. Deze kan samen met zijn ganse groep gratis deelnemen aan het Sørøya Fishing Heilbot Festival 2015. Dus niet enkel de winnaar maar de ganse groep van 6 pers krijgen gratis de accommodatie en twee boten ter beschikking tijdens het festival 2015. Verder krijgt de winnaar nog diverse andere prijzen welke beschikbaar gesteld door onze sponsoren. Al bij al een hoofdprijs van 4500 euro.

Davy de Beck, winnaar van het heilbot festival neemt de waardevolle prijs in ontvangst

Gelukkige winnaars met een welverdiend fantastisch prijzen pakket.

Overzicht van het prijzen pakket.
Dank zij onze genereuze sponsoren hebben wij een prijzen pakket ter waarde van meer dan 10000 euro te verdelen onder de 10 langste heilbotten.

Een overzicht van het prijzen pakket 013. Dit word verdubbelt in 014

Prijzen buiten Heilbot categorie.
Naast de heilbotten zullen er ook diverse andere grote vissen gevangen worden. Daarom hebben wij ook een mooie prijs voor de langste vis zijnde niet heilbot en ook een mooie prijs voor de leukste foto.

Herinneringsprijzen.
Als mooie herinnering voor deelname aan het Sørøya Fishing Heilbot Festival 2014, krijgt iedere deelnemer een speciaal voor het festival ontworpen Zeevissport T shirt en een Havfiske / Sørøya Fishing pet als aandenken.

Tevens zal een DVD samengesteld worden met de foto´s van de vangsten en overige impressies van het festival voor elke deelnemer.

Het Sørøya Fishing Heilbot Festival 2014 word mogelijk gemaakt in samenwerking en met sponsoring van: Penn, Havfiske.nl, WFT, Zeevissport.com, Beet hengelsport magazine, en uiteraard ook het Bigfish Adventure Hotel, waarvoor onze dank.

Reis en deelname informatie.
Het Sørøya Fishing Heilbot Festival 2014 zal doorgang hebben bij een minimum deelname van 25 personen. Het maximum aantal deelnemers is 60 personen.De kosten voor deelname aan het Sørøya Fishing Heilbot Festival 2014 bedragen €650 per persoonBij dit bedrag is inbegrepen het diner tijdens de prijsuitreiking en slotavond op donderdag 11 september.

Bijkomende kosten die hierbij niet inbegrepen zijn, brandstof voor de boten, vismateriaal, eten en drinken tijdens het verblijf op Sørøya, de alcoholische tijdens het diner bij de prijsuitreiking en de kosten voor de heen en terugreis.

Na inschrijving voor het Sørøya Fishing Heilbot Festival 2014 zal elke deelnemer een uitgebreide informatie folder ontvangen waar dieper ingegaan zal worden op de te gebruiken materiaal zoals hengels, molens/reels, lijn, ( kunst)aas en toe te passen technieken.
Uiteraard is Marc Van Roie tijdens het evenement dagelijks aanwezig.

Voor vrijblijvende informatie of verdere vragen, neem contact op via:

info@soroya-fishing.com
soroyafishing@gmail.com
Of telefoneer +47 99346673

Gisteren was het de laatste dag voor Paul en zijn vrienden en gezien Ivan de enigste in de groep was welke de voorbije week nog geen 30 plusser gevangen had werd alles gezet om ook hem in de 30 plussers club te krijgen.
De eerste school met vis welke we tegen kwamen zag er niet verkeerd uit. Direct kwamen er mooie vissen van rond de 15 kg aan boord.

Mooi formaat maar we wilden groter dus gingen we op zoek naar een school op diep water. Over deze kan ik kort zijn. Ook al was het er 120m diep waren het allemaal visjes van rond tussen de 6 en de 10kg. Hier hielden we het reeds na 10 minuutjes voor gezien.
Onderweg had ik een schooltje gezien op 75m waar een paar mooie stippen tussen zaten, dus daar maar ff proberen. Terug bij dit schooltje ben ik er eerst een keertje overheen gegaan om te proberen de grootste signalen opnieuw te lokaliseren. Eens dit gebeurt, werd de boot er recht boven gelegd en ja hoor. Weerom was het Mark welke er eentje van 28kg tussenuit plukte. 
Zoals gezegd was het schooltje niet groot, maar wel zeer actief met veel vissen van tussen de 15 en de twintig kg. Na een minuutje of 10 waren we over de school heen en werd er opnieuw nauwkeurig geselecteerd waar ik de boot boven de school legde en opnieuw hadden we geluk. Nu was het Joery en Ivan welke er gelijktijdig eentje van 22kg tussenuit plukte.

Door de jarenlange ervaring kan ik ondertussen tamelijk goed zien waar de biggetjes zich bevinden in de school, maar ook al liggen we er recht boven is er een grote dosis geluk nodig om ze er tussenuit te plukken. Af en toe lukt het, af en toe niet. Dat noemen we vissen.
Met de groep van Paul & Co sluiten wij het skry seizoen 2014 af.

Er zijn nog twee weken beschikbaar voor het Skry seizoen 2015. Wij vertrekken morgen voor 16 dagen op verlof. Vervolgens gaat de boot uit het water voor groot onderhoud en wil ik er een paar dingetjes aan veranderen. Dit alles maakt dat ik zelf pas op 24 mei terug begin te vissen.

Marc

Dinsdag, 25 maart 2014, eind van de morgen vertrokken mijn vader en ik voor ons jaarlijkse avontuur in het Hoge Noorden. Dit jaar de Skrei met als doel onze beide records van 21 en 23 kg te verbeteren. Enof dat ging lukken……

Na een mooie rit door Duitsland/Denemarken/Zweden en Finland (eindelijk lieten ze ons door zonder controle ‘s nachts) eindelijk in Noorwegen. Donderdagmiddag kwamen we aan op de Altafjord camping alweer we de nacht doorbrachten om vrijdagmorgen uitgerust op Soroya aan te komen met de eerste veerboot.

Vrijdag, 28 maart: Wat een sneeuw op het eiland. Zoveel hadden wij nog niet mee gemaakt op Soroya. Autorijden ging prima richting Breivikbotn waar de komende week zouden verblijven in het Havfiske centre, voor ons was een ‘normale’ snelheid niet mogelijk ondanks de sneeuwbanden al dachten de Noren daar met hun ‘spike-banden’ heel anders over. Wat een verschil in grip. We werden welkom geheten door Darius en we konden direct in huisje nr 6. Vissen op de vrijdag is altijd een bonus als het lukt, helaas was de wind te sterk en hebben we ons beperkt tot boodschappen doen, het huisje ‘inrichten’ en materiaal klaarzetten. Uiteraard kwam Marc gezellig langs om ons op de hoogte te brengen van de vangsten en locaties. Of was het toch meer voor een kop koffie en de meegebrachte STROOPWAFELS ?? De vis zat in de fjord maar je moest ze wel zoeken en als je ze vond dan was het mogelijk om 30+kg vissen te vangen….tuurlijk altijd vorige week.

Zaterdag, 29 maart: Deze dag kan ik kort over zijn wind, veel wind, sneeuw, hagel, stralende zon alles gezien deze dag maar niet kunnen vissen. Morgen zou de eerste mogelijkheid kunnen worden volgens de weerberichten maar die kunnen per uur veranderen zoals we zouden ondervinden deze week….

Zondag, 30 maart: Eindelijk vandaag zou het gaan gebeuren, wel nog even wachten tot de middag maar dan zouden we ‘los’ kunnen. ’s Middags stond er nog wel de nodige wind maar het was mogelijk om in de fjord te gaan vissen. Nog even de sneeuw uit de boot ruimen en we gingen op weg richting het begin van de fjord alwaar de cutbaits en pilkers naar de diepte gingen en we de eerste kabeljauwen van de vakantie hebben gevangen. We hebben een 4 uurtjes gevist en aardig wat leuke visjes kunnen vangen in de 10-15 kilo categorie. De kop was eraf. ’s Avonds is Marc weer langsgeweest en heeft ons nog van de nodige tips voorzien, hoe te vissen om de grote jongens te kunnen vangen, en die bleken goud waard te zijn!! Luister naar die man en wees niet eigenwijs.

Maandag, 31 maart: Wat een prachtige dag toen we opstonden, we konden vandaag echt ‘naar buiten’ de grote scholen lagen toch echt voor de fjord. Gewapend met thermosflessen warme soep, want koud was het wel, het ruime sop gekozen. Aangekomen op de stekken waar we vorig jaar ook goed vingen, was het verschrikkelijk hoeveel vis er zat. De dieptemeter gaf een tot 35meter hoge school vis aan.

Dit was visVANGEN maar nu is de kunst om daar de grootsten tussenuit te vangen. Pa begon met een mooie vis van tegen de 20kg en ook ikzelf mocht een mooie vis van zo’n 20kg verwelkomen. Dit formaat was deze dag ‘normaal’, alleen vis van tussen de 15-20kg, maar nog niet de records. Tot op een gegeven moment mijn BigBob werd tegengehouden en ik vastsloeg op ‘de wereld’ het leek alsof ik vastzat. Er gebeurde niets totdat heel langzaam mijn hengel krom getrokken werd en mijn slip begon te lopen. Steeds sneller en zonder stoppen, dit was groot!, het was net een dieseltrein, langzaam op gang maar niet te stoppen. Uiteindelijk stopte de vis en begon het zware werk om weer wat lijn terug te krijgen en de vis naar boven. Na een 15meter te hebben teruggewonnen dat de vis er toch anders over en nam ,met een enorme run nu, weer een kleine 25 meter lijn en kon weer van voren af aan begonnen worden. Dit spelletje herhaalde zich nog een paar keer voordat eindelijk een grote witte schim kon worden ontwaard in het heldere water. Uiteraard netjes gewacht met de laatste meters lijn om de vis de kans te geven zijn zwemblaas te legen zodat deze de ‘rit naar boven’ zou overleven. Eindelijk aan de oppervlakte sta je dan toch even beduusd te kijken naar zo’n vis. Dit was een 30+ dat kon niet anders. Na de vis aan boord te hebben gekregen en gewogen kwam het gewicht op 32,5kg! Dit was waar we voor waren gekomen!! Een kom warme soep was verdiend voordat we verder gingen. De rest van de dag hebben we ons helemaal klem gevangen en met pijn in onze armen en schouders zijn we teruggevaren.

Dinsdag, 1 april: De ochtend was weer redelijk onstuimig, harde wind en sneeuw/hagel en hebben we moeten wachten tot de middag voordat we weer konden gaan vissen in de fjord. Daar was het toch echt zoeken naar de vis, ze lagen daar echt niet opgestapeld maar we hebben ons visje gevangen, 5-10kg was het formaat. Ook kregen we nog een sneeuwbui over ons heen die 30minuten aanhield. Daarna was het prachtig, wind was bijna weggevallen en volgens de weerberichten ’s ochtends klopte dat en zou het rustig blijven tot in de avond. Dus vol goede moed ‘naar buiten’ gevaren, stond nog wel een aardige deining maar echte golven waren er niet. Maar na een paar kilometer zagen we een sneeuwbui onze kant opkomen en de daarbij behorende schuimkoppen in de verte. Dat zag er niet best uit! Het weer bij ons kunnen ze niet voorspellen maar op Soroya is het blijkbaar echt moeilijk want voor we het wisten zaten we er midden in en dan is zo’n bootje ineens een echte notedop. Ik zal de details weglaten maar we hadden het gevoel in de film ‘A Perfect Storm’ te zitten. We zijn heelhuids teruggekomen met een ervaring rijker.

Woensdag, 2 april: Ook vandaag de ochtend verwaait met sneeuw en konden we pas ’s middags weer vissen in de fjord. Wat gisteren al lastig was bleek vandaag een probleem. We konden ze niet vinden, pas aan het eind van de middag vonden we een schooltje en hebben we een paar visjes kunnen vangen. Zelfs nog een zeewolf en een roodbaarsje. ’s Avonds konden we zien dat op donderdag rond 11uur het weer zou verbeteren maar met de ervaring van de vorige dag waren we voorzichtig. Als bonus hebben we die avond het poollicht kunnen zien, prachtige groene stralen, helaas fotoos allemaal mislukt.

Donderdag, 3 april: De laatste dag begon rustig, eerder dan 11uur ging het weer niet verbeteren volgens de voorspellingen. Om 9uur ging de telefoon, het was Marc met de vraag waar we zaten want het was prachtig weer, weinig tot geen wind en vis sprong nog net niet in de boot. Maar hoe zat dat dan met de voorspellingen? De windvoorspelling die wij zagen op de website was tijdens een korte bui die rond die tijd langs zou komen, iets wat wij niet konden zien maar Marc had gehoord op de radio. Geweldig  nieuws natuurlijk wat maar weer eens bewijst wat een goede gids kan toevoegen aan je vakantie. Natuurlijk was het daarna chaos om zo snel mogelijk uit te kunnen varen. Om kort te gaan om 9.45uur lagen we 19km uit de kust te vissen J. Prachtig rustig weer, een zonnetje en veel, heel veel vis. Allemaal vis tussen de 15-20kg met een aantal uitschieters van 20+, helaas zonder weegschaal die had het begeven. Alle vis is netjes in het water losgelaten en alleen de vis die het niet zou halen is meegegaan. Daar zaten 3 vissen bij van 18, 21 en 22 kg. Dit was weer een prachtige visdag, dankzij een simpel telefoontje, nogmaals bedankt Marc.

Vrijdag, 4 april: Inpakken van de bus en sneeuwkettingen om want het had geweldig gesneeuwd. Dit ging niet helemaal zoals gepland en de eerste veerboot moesten we aan ons voorbij laten gaan. De terugreis was de eerste 60km op sneeuwkettingen, iets wat niet echt opschiet. Hadden we maar ‘spikes’ zoals de Noren. Verder was de reis prachtig met al die sneeuw, bevroren ‘watermuren/watervallen’ en al de dieren onderweg (poolvos, zeearend, rode vossen, sneeuwhoen, rendieren (bijna net zo algemeen  als koeien bij ons))

Terugkijkend hebben we weer een prachtige week vissen beleefd, met nieuwe records en nieuwe ervaringen zoals het onvoorspelbare weer en het poollicht. Het blijft een aparte ervaring dat je schouders en armen nu nog na een week pijn doen van een ‘beetje’ vissen. Fantastisch!!

Marc bedankt voor al je tips en trucs om de grootste vissen te vangen en volgend jaar zijn we zeker weer van de partij!!

Deze trip gaat met gouden letters in het agenda. Het weer zat mee en we konden eindelijk gaan vissen waar we wilden. Op weg naar de stek liep het scherm van de visvinder op een diepte van slechts 65m vol met vis. Deze school was wel twintig meter dik, te gek om hier overheen te varen.

Het was zakken en hangen, allemaal vissen van bovenstaand formaat. Daar er voor de volgende dag ( vandaag ) slecht weer voorspeld werd en ik wou proberen om mijn gasten nog minstens een 30 plusser te laten vangen verkasten we na een half  uurtje naar een stek waar we volgens mij het meeste kans maakte op grote vissen. Onderweg zag het gewoon zwart van de vis, maar we wilde geen tijd meer verspillen om het te proberen stevende recht naar de stek.

Ook hier zat een school vis van wel 30m dik. Gewoonweg een gekkenhuis was het, zakken en hangen, boem, boem allemaal dikke beren en al snel kwamen de eerste twintig plussers aan boord.

Mark had goed naar mij geluisterd en viste exact op de manier zoals ik het uitgelegd had. Hij ving zo maar ff 5 stuks boven de 20kg en eentje van 32kg. Paul ving 31 en 20kg, Ivan 27kg, Joery 26kg. Eerlijk gezegd ben ik een beetje de tel verloren wie dat wat ving. Maar het waren er in ieder geval 12 boven de 20 en twee boven de 30kg.

In het totaal vingen op een dag circa 1300kg vis. Meer dan genoeg om tevreden te zijn.

Puur nostalgie het bootje van de beroeps welk vlak bij ons lag te vissen. Bij ons gaat beroeps en sport nog goed samen. Mooi is dat.
Gelukkig vingen we ons gisteren helemaal te pletter want vandaag konden we er niet uit vanwege veel te veel wind.

Marc

De dag begon moeizaam. Tamelijk veel wind welke tot overmaat van ramp recht uit het noorden stond. Noorderwind is nooit geen goede zaak en het was zoeken. Een schooltje hier een schooltje daar en af en toe vingen we een visje. Alles zat laag tegen de bodem wat beduide op weinig activiteit. Alles wat we bij ons hadden aan kunstaas probeerde we maar de vis wilde er niet van weten. Niets werkte. Tot ik op n gegeven moment een veelbelovend schooltje gevonden had. Niet de grote school vis zoals we de voorbije dagen gewend zijn, maar ik zag in ieder geval dat er groot zat. Iets wat meteen bevestigd werd door Mark met een kabeljauw van 22kg. De eerste van de dag, maar beslist niet de laatste.Een paar tellen later was het de beurt aan zijn broer Ivan welke er ook eentje van 22kg ving. We zaten goed, twee vissen samen zo maar ff 44kg. Het schooltje verdween uit beeld en ik moest ze opnieuw gaan zoeken. Gelukkig had ik ze direct opnieuw te pakken en het feest begon opnieuw. Nu ving Mark er eentje van 27 en 25kg terwijl zijn broer er eentje van 25 verschalkte.

Opvallend was dat Joery welke met een cutbait viste enkel kleine visjes van amper een kg of 5-6 ving. Dit veranderde toen ook hij net als Mark en Ivan met een crazy Daisy begon te vissen. Meteen knalde er toen eentje van een kg of 15 op.

Wat begon als een taaie visserij werd afgesloten met in het totaal 5 stuks van boven de 20kg. Waarvan Mark welke gisteren de kleinste vissen ving er nu drie op zijn naam kon schrijven. Zo zie je maar hoe belangrijk de juiste aas keuze kan zijn.

Marc

Toen we vanochtend op weg waren naar mijn favoriete stek liep plotseling het scherm van de visvinder vol met vis. Te gek om hier voorbij te varen. Meteen verdwenen Crazy Daisy. Big Bob en Cutbaits richting bodem en ook meteen stonden alle vier de hengels krom. Gezien het slechts 69m diep was en we de grote jongens de laatste tijd tamelijk diep vangen was ik benieuwd welk formaat er zou bovenkomen. Alle vier waren het vissen van tussen de 10 en de 15kg, groot genoeg om hier verder te vissen.
En ja hoor de tweede vis welke Ivan ving was er eentje van 22kg. Deze ging vol op de Crazy Daisy. Ivan is voor het eerst in Norge en na slechts tien minuutjes vissen haakte deze reeds zijn gedroomde twintig plusser. Proficiat Ivan.
Vijf minuutjes later was het de beurt aan Joery, deze was in de zomer reeds op Sørøya en ving toen een heilbot van 26kg en had nu als doel een kabeljauw van over de dertig kg te vangen. En wat denk je? jawel, de weegschaal toonde hele 32kg. Missie geslaagd.

Helaas trok de wind na een half uurtje vissen aan en moesten we een stekje in de luwte zoeken. Het was ff zoeken, maar na dat we een paar x verkast hadden vanwege te kleine vissen vonden we opnieuw een school met mooie vissen waarmee we ons goed konden amuseren. In het totaal vingen we vandaag 4 vissen van over de twintig en eentje van over de dertig. Niet verkeerd om te beginnen. Opvallend is dat de dikste vissen 32kg en 28kg gevangen werden door Joery welke uitsluitend met een Big Bob vist.

Mark, jawel er is nog een Mark aan boord, viste met een cutbait en ving enkel vissen van bovenstaand formaat. Mooie vissen maar wel de kleinste van de dag.

Marc

Vandaag was het niet alleen prachtig weer, ook de vangsten waren gewoonweg fantastisch.
Het was de laatste visdag van deze groep, een dag welke ze niet snel gaan vergeten.
Opnieuw koersten we richting favoriete stek en onderweg zag ik reeds een mooie school met vis welke het zeker waard was om te proberen. Ja hoor, direct kromme hengels, mooie vissen, allemaal vissen van rond de 15kg. De een na de andere kwam aan boord, aan vis geen gebrek, maar allemaal dezelfde soort. Gezien we reeds zoveel tegenslag hadden met het weer wilde we vandaag alles op alles zetten om nog een paar twintig plussers te vangen. 10 Minuutjes en twintig vissen later besloten we om zonder tussenstop verder naar ons doel te gaan. Hier aangekomen liep het scherm van de visvinder vol en vol verwachting gingen de Crazy Daisys richting bodem.


De Crazy Daisy van Geert werd reeds bij het zakken gegrepen en deze lande 5 minuutjes later een dikke vette kabeljauw van 28kg. De kabeljauw van Geert was nog maar net terug gezet of Henk stond er met eentje van 23kg te pronken welke vol op een Hardbait geknald was.

Het feest ging maar door, zakken en hangen de ganse tijd. Geen enkele vis onder de 15kg en op drie uurtjes werden er 13 stuks boven de 20kg gevangen waarvan Geert er twee van 28, eentje van 26 en eentje van 23 ving. Een mooiere afsluiter van de vakantie kan men niet dromen.
Marc

De voorbije dagen waren de weergoden ons niet echt goed gezind.
Alle weertypes werden op ons losgelaten, sneeuwstorm, hagel, wind en ook een mooie stralende blauwe hemel met zon en n strak zeetje. Een en ander maakte dat we niet konden vissen waar we wilden maar moesten vissen waar we konden.
Ook vandaag was zo een dag. We begonnen noodgedwongen in de luwte en vingen wat visjes tot een kg of 5-6. Niet spectaculair, maar wel beter dan binnen zitten.
Later op de dag nam de wind behoorlijk af en zag ik de kans om alsnog naar mijn favoriete stek te gaan. Ook al konden we nog slechts twee uurtjes vissen was het de moeite. Meteen stonden alle hengels krom en het formaat kabeljauw was meestal rond de 15kg.

Henk ving er twee van boven de 20kg terwijl de rest van de groep bleef hangen op 18kg. Opnieuw waren zowel de Crasy Daisy als Hardbaits het favoriete aas voor de grotere jongens.

Morgen is het weerom de laatste dag voor deze groep, gelukkig word er goed weer voorspeld.
Marc